به گزارش خبرگزاری فارس از بندرعباس، غلامعباس شمس الدینی از فعالان رسانه‌ای و خبرنگاران پیشکسوت هرمزگان در یادداشتی ذیل عنوان «غبار سیاست یا مطالبه بحق» آورده است:
این روزها بازدید احمد مرادی نماینده حوزه مرکزی هرمزگان از شرکت فولاد و تجلیل ویژه از مدیرعامل این شرکت بواسطه اقدامات و عملکرد او در برخورد با کارکنان و ایفای مسئولیت های اجتماعی از یکسو، انتقاد شدید از مدیریت پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس موجب شده تا اهالی سیاست و تحلیل گران قضاوت های متفاوتی داشته باشند.
برخی معتقدند جنس انتقادات مرادی به گونه ای است که هرگاه مدیری بر خلاف خواست او عمل کند و نسبت به خواسته هایش بی تفاوت باشد، مورد عتاب شدید مرادی قرار می گیرد و معمولا هم کوتاه نمی آید و بعضی دیگر معتقدند مرادی نماینده ای است که راه و رسم مطالبه گری را بخوبی بلد است و در ترویج این شیوه تلاش می کند.
ورود نماینده حوزه مرکزی به منطقه آزاد قشم، اختلافش با مرحوم جادری و اتفاقات مراسم تودیع، پیگیری تخلفات سازمان خصوصی سازی در واگذاری آلومینیوم المهدی و استخدامهای پالایشگاه نفت ستاره ، نشان دهنده مطالبه گری اوست که می خواهد حق هرمزگان را بگیرد.
افشاگری های مرادی علیه مدیر عامل پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس که دهم شهریور ماه امسال منتشر شد، بخوبی وجود برخی مشکلات را در صنایع استان به ویژه این پالایشگاه عیان ساخت. در واقع او دست روی زخم کهنه‌ای گذاشت که سالها مردم هرمزگان از آن رنج می کشند.
قبل از ورود به بحث لازم است نگاهی دوباره به برخی موارد مطروحه در سخنان نماینده حوزه مرکزی هرمزگان انداخته شود:
جذب نیرو : (بخش کارگری )
الف : حراست و نگهبانی 83 درصد بومی، راننده 81 درصد بومی، کارگر ساده 84 درصد بومی، آتش‌نشانی 85 درصد، نیروهای خدماتی (فضای سبز و آبدارچی) 86 درصد، نگهبانی 81 درصد بومی
ب: جذب نیروی فنی
مجموعا نیروهای فنی 59 درصد از خارج استان جذب شده اند. آزمایشگاه 67 درصد، تکنسین 80 درصد، کارمند فوق دیپلم و لیسانس 70 درصد و مسؤولان نیز 85 درصد از خارج از استان آورده شده است.
به خوبی می توان قضاوت کرد که هرمزگانیها و ساکنان استان، نقشی ناچیز در مدیریت پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس دارند.
8 مشاور مدیرعامل، سه معاون، کل بازرسان و تقریبا همه مدیران این مجموعه به استثنای تعدادی به عدد کمتر از انگشتان یک دست از خارج استان وارد شده اند.
مدیرعامل، معاون تولید، معاون برنامه ریزی، مدیر حراست، مدیر روابط عمومی، مدیر درمان و مددکاری، مدیر حقوقی، مدیر مالی، مدیر بازاریابی، مدیر بازرگانی، مدیر آی تی، مدیر نقلیه، مدیر برنامه ریزی، مدیر توسعه، مدیر ریسک، مدیر پژوهش، محمد کمایی رئیس آموزش، رییس مهندسی پالایش، رئیس مهندسی عمومی، مدیر بهره‌برداری، رئیس بازرسی فنی، رئیس آزمایشگاه، مدیر برق، مدیر تعمیرات و نگهداری، رئیس ایمنی، رئیس بورس، رئیس مخازن، رئیس سیویل، رئیس کمیسیون معاملات، رئیس خطوط لوله، رئیس پشتیبانی، مدیر پروژه‌ها، مدیر مهندسی مدیران غیر هرمزگانی و تنها منابع انسانی و مدیر بودجه مدیران هرمزگانی پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس هستند.
متاسفانه در مراکز اقتصادی هرمزگان و صنایع معظم اعتقاد و باوربه نیروی بومی و هرمزگانی وجود ندارد.
انصاف نیست که از 33 بخش مدیریتی تنها دو بخش نه چندان مهم به هرمزگانیها سپرده شود و 31 بخش از خارج استان جذب شوند.
نجابت هرمزگانی ها سبب شده که متاسفانه از وجود این صنایع تنها خسارت و ضرر نصیب مردم شود و لاغیر.
یک محاسبه سرانگشتی نشان می دهد که 30 مدیر خارج از استان به اندازه بیش از 180 نیروی بومی هرمزگانی حقوق دریافت می کند.
استخدام های مساله دار صنایع، بغض فروخورده هرمزگانیهاست... نماینده مردم با هر نیتی که این مسایل را مطرح کرده است بسیار جای قدردانی دارد چون دست روی موضوعی گذاشته که بغض فروخورده هرمزگانی هاست.
به نظر می رسد صنایع اگر به صرفه شان بود نیروهای ساده را هم از خارج هرمزگان وارد می کردند یک زمانی یک شرکت صنعتی معروف به استان ....کوچک بود. حتی کارگران هم از استان دیگری جذب کرده بودند. این نگاه تحقیر آمیز به نیروهای توانمند هرمزگانی باید برداشته شود.
تولید محصولات با کیفیت حاصل زحمت کارگران است حتی یک لیتر از بنزین یورو 5تولیدی پالایشگاهها به هرمزگان اختصاص نمی یابد.
هر چند نماینده محترم حوزه مرکزی همه گناهها را به گردن دولت روحانی انداخت ، اما حق این نیست از ابتدای احداث صنایع در هرمزگان این رویه ناصواب و توهین آمیز برقرار بوده است.
بر اساس ماده 47 قانون ششم توسعه کلیه دستگاه‌های اجرایی از قبیل وزارتین نفت، نیرو و سازمان انرژی اتمی و تمامی بنگاه‌های اقتصادی مکلفند در طول اجرای برنامه ششم توسعه اولویت را به نیروهای بومی و پیمانکاران درون استان دهند.
این مشکل تاکی باید ادامه داشته باشد؟
تاکی نیروهای هرمزگانی از حق مسلم خود محروم بمانند.
انصاف نیست که 80درصد نیرویی که اتفاقا معادل تخصص آنها یا بالاتر در هرمزگان موجود هست از خارج استان جذب شود. کارشناسان محیط زیست بخوبی می دانندآلایندگی پالایشگاهها چقدر است؟
هر چه ادعا کنند این پالایشگاه با تولید محصولات کیفی حامی محیط زیست است اما بحران آلودگی نفتی روستاها و مناطق اطراف پالایشگاهها و پتروشیمی به دلیل وجود تاسیسات پالایشی و پتروشیمی، مخازن متعدد نگهداری نفت خام، فرآوردههای نفتی و پتروشیمی، خطوط لوله و نیروگاه ، احتمال نشت مواد آلاینده از مخازن و لوله ها به محیط زیست و از جمله آبهای زیرزمینی دغدغه‌های جدی زیست محیطی است. HAPs جز آلاینده خطرناک هوا هستند که مهمترین آنها بنزن ،هیدرژن سولفید و فرمالدهیدها هستند.
پرواضح است که امروزه پالایشگاهها میلیون‌ها تن آلاینده در هوا منتشر می‌کنند که خطری جدی برای سلامت انسان و محیط‌زیست به‌شمار می‌آید و کیفیت زندگی افراد مجاور جوامع صنعتی را با آسیب‌های جدی روبه‌رو میکند.
این آلودگی‌های شیمیایی احتمال بروز ابتلا به آسم و آلرژی، سردردهای میگرنی، کاهش ضریب هوشی کودکان، سقط جنین مادران باردار، بروز بیماری‌های قلب و عروق، ابتلا به بیماری‌های پوستی، برونشیت مزمن و سرطان، مشکل غلظت‌خون، افزایش افسردگی، بی‌حالی، خشم و عصبانیت و ظهور نشانه‌های بیماری اوتیسم در کودکان را بیشتر می کند.
سلامت مردم در گرو نبود صنایع بی خاصیت
در ابتدای مطلب هم عرض شد انگار پایتخت نشینان و صاحبان قدرت و ثروت اعتقادی به توان هرمزگانیها ندارند، در مناطق آزاد هیئت مدیره غیر هرمزگانی، حتی مدیران سطح پایین سازمان را هم با خود می آورند.
همین هزینه اسکان، تغذیه، ایاب و ذهاب و ریخت و پاش‌های جانبی ناشی از جذب غیر هرمزگانی ها را محاسبه کنند.
چرا صنایع ، موسسات اقتصادی ، مناطق آزاد حاضرند چند برابر هزینه نیروهای غیر بومی کنند اما به هرمزگانی روی خوش نشان ندهند؟
به اعتقاد نگارنده این نگرش بیمارگونه نسبت به هرمزگانیها باید از افکار صاحبان قدرت و ثروت خارج شود.
هرمزگان در جغرافیای ایران قرار دارد، هرمزگانیها از بهره هوشی و استعداد همسانی با تهرانی ، اصفهانی ، لرستانی و آذربایجانی برخوردار است .این چه ظلمی است که باید نیروهای بومی تحمل کنند و دم نزنند ؟
اگر قرار باشد مالیات صنایع در استانهای دیگری پرداخت شود ، حقوق های میلیونی به افرادی خارج از هرمزگان تعلق گیرد، منافع ناشی از صادرات که با رشد 200درصدی روبرو بوده زخمی را از وجود هرمزگان التیام نبخشد، شهروندان هم از محصولات با کیفیت جهانی این صنایع بهره ای نداشته باشند پس فلسفه وجودی آنها چیست؟
انتهای پیام/ 88055
